Czy objawy depresji są widoczne?

Depresja jest chorobą psychiczną a skądże wiadomo, że się na nią cierpi? Objawy takie podczas gdy gorączka, katar, boleść głowy, kaszel są bez trudu odczuwalne. Stanowią one całkiem czysty sygnał, iż szycha jest niezdrowy na grypę. A podczas gdy jest z chorobami psychicznymi? Czy objawy depresji są widoczne? Oto kilka scenariuszy pokazujących objawy, które wydają się niewidoczne, mimo to są przejawem choroby psychicznej, w tym przypadku dużej depresji (a i depresji dwubiegunowej).

Scenariusz pierwszy: jestem w trybie hibernacji. Nie mogę się obudzić, śpię aż do południa. Ledwo budzę się, aby skonsumować obiad, niemało razy go pomijam. Poobiednia drzemka, po której nie śpię od momentu godziny aż do dwóch, jest potrzebna aż do zjedzenia śniadania. Ten projekt jest stały oraz wygodnie jest osądzać, że jestem leniwy. Mógłbym także bez trudności uzasadnić, że „zawsze jestem zmęczony”.

Drugi harmonogram dotyczy poczucia bezradności i/lub beznadziejności, które prawdopodobnie znajdować się powszechne tudzież przekonujące. Nic nie mogę zrobić”, „Mój wkład nie poprawi sytuacji”, „Ona jest chora, nie mogę jej pomóc, tak aby poczuła się lepiej”, „Nie ma żadnych rozwiązań, które moglibyśmy zaproponować naszym klientom, nie przedłużymy umowy”. Wiele osób, w tym ego sam, powiedziałoby, iż brakuje mi wytrwałości i determinacji w poszukiwaniu rozwiązań, brakuje mi pozytywnego nastawienia, mam schorowany charakter. Po prostu łatwo jest rozumieć moje wyniki oraz zajść aż do wniosku, iż jestem cherlacki i bezużyteczny.

Trzeci kontekst owo sytuacja, w której pojawia się niepokój. Co ego mam zrobić?”, „Nie mogę usiedzieć w miejscu, lepiej spakuję torbę, przypuszczalnie posprzątam w jadalni”. Sfrustrowany niemożnością zrobienia czegoś, zaczynam się irytować ogólnymi uwagami rodziny. Kiedy liczebność tolerancji spada, zdenerwowanie przeradza się w szał względnie wściekłość, na nieszczęście skierowaną na moją rodzinę, osoby najbliższe mojemu sercu. Co tedy mam spośród tego zrobić: dwadzieścia cztery godziny pełen irytacji? Czy także mogę owo wyrzec się jako następujący szkodliwy dzień, w którym pustka się nie dzieje?

Te pozornie nieszkodliwe uczucia i zachowania, czym są, jak doświadczam ich z wykorzystaniem tydzień, dwoje tygodnie, trzy? Czy mam je nie uwzględnić i/lub zaakceptować, że owo po prostu ego – jestem leniwy, mam słabą wolę, mam pełen złej woli temperament http://www.blogdlazdrowia.pl.

Żyję w czasach, w których ocena choroby psychicznej opiera się głównie na objawach zgłaszanych z wykorzystaniem samego siebie. Mam szczęście, że 30 lat temu moje rodzeństwo pokazało mi frakcja z prasa periodyczna na sprawa depresji a jej objawów. Zaopatrzona w informacje na zagadnienie depresji, wszelako niechętnie, w wieku nastoletnim odwiedziłam swojego pierwszego psychiatrę. Będąc zdana tylko na siebie, starałam się odnaleźć sedno tych powszechnych (i niewidocznych) objawów – zmęczenia, senności, złości (i wściekłości), poczucia bezwartościowości, tudzież w najgorszym razie myśli samobójczych.